Πριν κάποιο διάστημα τρώγαμε με κάτι φίλους στην Ελευσίνα. Στο δίπλα τραπέζι καθόταν μια άλλη παρέα που δεν χρειαζόταν και πολύ προσπάθεια για να ακούσεις τι συζητάνε. Από τα λεγόμενα τους καταλάβαμε ότι είναι εργάτες της περιοχής που είχαν δουλέψει για χρόνια στα ναυπηγεία. Βγάζανε μια περηφάνεια για το παρελθόν τους και τη θέση τους: πόσο έχουν δουλέψει, πόσο έχουν κουραστεί, πόσο εξειδικευμένοι είναι, πόσο έμπειροι.
Ο Ken Loach είναι ένας σκηνοθέτης που δεν μάσησε ποτέ τα λόγια του, ούτε μέσα απ’ τις ταινίες του αλλά ούτε και απ’ τις πολιτικές θέσεις που εξέφρασε σε κρίσιμες πολιτικές στιγμές. Στην περσινή του ταινία Sorry we Missed you ανέδειξε τις πιο ακραίες σύγχρονες μορφές εργασιακής εκμετάλλευσης στις δυτικές κοινωνίες της εποχής της κρίσης του συστήματος.
Ο Ken Loach κάνει το 2016 μια ταινία για όλους τους ανώνυμους ανθρώπους της εργατικής τάξης και τους δίνει όνομα και τίτλο τιμής. I, Daniel Blake. Ο πρωταγωνιστής είναι ένα εν δυνάμει σκουπίδι για το Κεφάλαιο και για το κράτος που το στηρίζει και ένας αριστουργηματικός άνθρωπος για τους ανθρώπους.
Η τελευταία ταινία του Κεν Λόουτς μας μεταφέρει την αληθινή ιστορία του ιρλανδού κομμουνιστή Jimmy Gralton, που εξορίστηκε χωρίς δίκη από τη χώρα του το 1933, επειδή θεωρήθηκε επικίνδυνος από τις αρχές.