Ο ακραίος μηδενισμός του Joker είναι ταυτόχρονα κριτική και απόρριψη, σαν να κοιτά στα μάτια τον θεατή και να του λέει: Δεν διαφέρουμε (…) Αρνούμενος την λογική του νόμου, αρνείται το παρελθόν, το κοινό και το δικό του. Για πάντα.».
Η πορεία «εξανθρωπισμού» των υπέρ-ηρώων που βλέπουμε στο Watchmen σφράγισε μια «σκοτεινή» εποχή των κόμικ που χαρακτηρίστηκε ως περίοδος ενηλικίωσης και απομάκρυνσης από απλοϊκά σχήματα «καλό-κακό» και από χαρακτήρες που είναι πρότυπα ηθικής και γενναιότητας.
Ο ακραίος μηδενισμός του Joker είναι ταυτόχρονα κριτική και απόρριψη, σαν να κοιτά στα μάτια τον θεατή και να του λέει: Δεν διαφέρουμε (…) Αρνούμενος την λογική του νόμου, αρνείται το παρελθόν, το κοινό και το δικό του. Για πάντα.».