Tom Petty

Αφορμή για αυτές εδώ τις γραμμές στάθηκε, βεβαίως, ο θάνατος του συμπαθούς Αμερικανού ρόκερ Tom Petty, την περασμένη Δευτέρα, λόγω καρδιακής ανακοπής. Θα μπορούσε κανείς να περιγράψει το μουσικό μας σαν κάποιον που ανέβηκε στο κύμα του πανκ-ροκ – στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού – στα μέσα των 70’s – κύμα  που παρέσερνε στο πέρασμά του όλο τον παλιό ήχο του FM ροκ (τουλάχιστον αυτό πιστεύαμε τότε) αλλά μάλλον θα έπεφτε έξω. Ο Petty έγραφε δίσκους από το 1976 αλλά ήταν το τρίτο του άλμπουμ, αυτού και των Heartbreakers, που τον έκανε ευρύτερα γνωστό. Το “Damn The Torpedoes” καθόλου δεν ακουγόταν ως ένα ριζοσπαστικό έργο που απέρριπτε την παράδοση. Αντίθετα, ανασυγκροτούσε μουσικές από τους Byrds, τους Stones, το Αμερικάνικο γκαράζ ροκ, τις μπαλάντες του Neil Young και την φιλολογία του Dylan. Αυτό που το συγχρόνιζε με την εποχή του ήταν τα σκληρά ακόρντα αλά Clash και το σφρίγος, η εφηβική ζωντάνια των Ramones. Αλλά και η φωνή του Tom Petty, μπορεί να θύμιζε Roger McGuinn και Dylan αλλά στην ουσία ανέδυε μια δική της αίσθηση. Επίσης, μια ταυτότητα για τους χαμένους του Αμερικάνικου Ονείρου, τους μικροαστούς που είχαν τα φόντα να πετύχουν αλλά έχαναν κατά χιλιάδες την μάχη. Παρέα με τους συμμαθητές του, τον κιθαρίστα Mike Campbell και τον πληκτρά Benmont Tench πέρασαν από διάφορα σχήματα για να καταλήξουν στους Heartbreakers που συναγωνίζονταν σχήματα όπως οι Southside Johnny and the Asbury Jukes και…ο Bruce Springsteen and the E Street Band, «μέλη» της περίφημης σκηνής του heartland rock. Έτσι με την επιτυχία του τρίτου LP  και την ισχύ που του έδινε η μεγάλη δημοσιότητα απαίτησε να μειωθεί η τιμή των δίσκων του που θεωρούσε υψηλή για τα δεδομένα της εποχής και δεν δίστασε να αλλάξει δισκογραφική γι’ αυτό! Η δεκαετία του ’80 του έδωσε κάποιες εμπορικές επιτυχίες όχι όμως την λάμψη των “Torpedoes” και ήταν το 1991 όπου το γκρουπ ευτύχησε με το “Into The Great Wide Open” με συμπαραγωγό τον Jeff Lynne, των Electric Light Orchestra- έναν εξαιρετικό, θα λέγαμε, συνθέτη, με τεχνικές γνώσεις μουσικής- όπου και έδωσε το κλασικό “Learning To Fly”- το πιο γνωστό κομμάτι του συγκροτήματος, αλλά και μια δωδεκάδα καλοφτιαγμένα τραγούδια. Ύστερα από τρία χρόνια, με ενορχηστρωτή τον πολύ Rick Rubin- άνθρωπο που μεταξύ άλλων έβαλε ξανά στο μουσικό στίβο, ονόματα όπως οι Johnny Cash και Neil Diamond- με την καθοδήγηση του, ο Petty, ηχογραφεί το “Wildflowers”,  το τελευταίο μάλλον, από τις σημαντικές δουλειές του. Λίγα χρόνια πριν είχαν προηγηθεί οι Traveling Wilburys, μια αποτυχημένη απόπειρα να ενώσει μια σειρά είδωλά του- Dylan, George Harrison, Roy Orbison, Jeff Lynne-  σε ένα συγκρότημα. Με 13 άλμπουμ και 3 προσωπικά- με δεκάδες εκατομμύρια πωλήσεις σε δίσκους- ο Petty συγκαταλέγεται σαφώς στην αριστοκρατία του ροκ αλλά εκείνο που  μένει τελικά είναι πως ο τύπος από την Βόρεια Φλόριδα  ποτέ δεν έπαψε να γράφει όμορφα τραγούδια- «Don’t Do Me Like That», «You Got Lucky, Here Comes My Girl», «Don’t Come Around Here No More», «I Won’t Back Down», «Free Fallin’», «Refugee», «American Girl» και ίσως μερικά ακόμη που μας διαφεύγουν- τραγούδια βγαλμένα κυριολεκτικά από την σπουδαία παράδοση του ροκ εν ρολ.