Xωρίς ρητή συναίνεση είναι βιασμός: Συνέλευση Τετάρτη 13 Μαρτίου

Οι κινήσεις Καμιά Ανοχή, Sabbat – Burn the Rich not the Witch, Justice For Zak/Zackie καλούν σε συνέλευση για να αποφασιστούν δράσεις ενάντια στο άρθρο του νέου Ποινικού Κώδικα που απαξιώνει εκατομμύρια φωνές γυναικών στον κόσμο, εκατομμύρια σώματα και ζωές.

φωτογραφίες: Μάνος Καλλιμικράκης, από την πορεία για την Παγκόσμια Ημέρας της Γυναίκας, για #ToPeriodikoGR

ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΦΟΡΕΣΩ ΤΗ ΦΟΥΣΤΑ ΜΟΥ ΚΑΠΕΛΟ, ΟΤΑΝ ΛΕΩ ΟΧΙ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕ ΘΕΛΩ!

Δύο μέρες πριν την παγκόσμια ημέρα/απεργία των γυναικών, η κυβέρνηση και το Υπουργείο Δικαιοσύνης επέλεξαν να δημοσιεύσουν την πρόταση τους στη δημόσια διαβούλευση για την τροποποίηση του άρθρου 336 του Ποινικού Κώδικα, όπου τυποποιείται ο βιασμός.
Μέχρι και τις 6/3/2019, βιασμό συνιστούσαν οι εξής συνθήκες: 1. Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου εξαναγκάζει άλλον σε συνουσία ή σε άλλη ασελγή πράξη ή ανοχή της τιμωρείται με κάθειρξη. 2. Αν η πράξη της προηγούμενης παραγράφου έγινε από δύο ή περισσότερους δράστες που ενεργούσαν από κοινού, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.

Στην πρόταση που η προπαρασκευαστική επιτροπή του Υπουργείου Δικαιοσύνης κατέθεσε το βράδυ της 6ης Μαρτίου, προτείνεται ο προσδιορισμός «Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσειας πράξης τιμωρείται με κάθειρξη».

Η πρόταση τους όχι μόνο δεν θέτει ως μοναδική προϋπόθεση τη συναίνεση, όπως εδώ και δεκαετίες το παγκόσμιο φεμινιστικό κίνημα φωνάζει με όλους τους τρόπους· απεναντίας, με λίγες μόνο λέξεις αρνείται ότι μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε άλλη μορφή βιασμού, εκτός από την πιο στερεοτυπική, δηλαδή αυτή που επιτυγχάνεται μέσω της σωματικής βίας ή της άμεσης απειλής κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας. Η ίδια στερεοτυπική μορφή βιασμού που πεισματικά αρνείται πως υπάρχουν έμφυλες σχέσεις εξουσίας που δεν εκφράζονται αποκλειστικά με τη σωματική βία· αυτή που εδώ και δεκαετίες γυρίζει τις γυναίκες στο σπίτι τους για να δολοφονηθούν από τους κακοποιητές τους, τους οποίους συχνά ήδη έχουν βρει το κουράγιο να καταγγείλουν. Αυτή που πεισματικά αρνείται το δικαίωμα στην αυτοάμυνα, γιατί μας θέλει σιωπηλές, πειθήνιες και νεκρές.

Η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, σα να βρίσκεται σε κοινωνικό κενό παραδεισένιας ισότητας, όπου η βούληση και η επιθυμία μας, ή η έλλειψή τους είναι κάτι το κεκτημένο και αναμφισβήτητο, όχι απλά αναπαράγει την πάγια πρακτική της σεξιστικής ελληνικής δικαιοσύνης να βγάζει λάδι τους βιαστές, όχι απλά εγγράφει σε νομοθετική μορφή την κουλτούρα του βιασμού, αλλά γυρίζει τον Ποινικό Κώδικα 20 χρόνια πίσω, κάνοντας σα να μην υπήρξαν ποτέ μια σειρά από διεθνή νομικά κείμενα, όπως η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης).

Καθιστά επίσης σχεδόν κενό γράμμα την -μετά από τόση προσπάθεια των φεμινιστριών- τυποποίησης του εντός γάμου βιασμού, το οποίο θεσπίστηκε γιατί σωστά θεωρήθηκε πως υπάρχουν κι άλλα μέσα/τρόποι, εκτός από τη σωματική βία, οι οποίοι μπορούν να εξαναγκάσουν μια γυναίκα να «ανεχτεί» το βιασμό, χωρίς αυτό προφανώς να σημαίνει ότι συναινεί.

Αυτοί οι τρόποι δεν είναι άλλοι από τους δεκάδες ρητούς και άρρητους μηχανισμούς εξουσίας που δέχεται το θηλυκό σώμα καθημερινά, από άνδρες καθημερινούς που μπορούν να περηφανεύονται πως δεν έχουν απλώσει ποτέ χέρι σε γυναίκα. Είναι η απειλή πως θα χάσεις τη δουλειά σου, θα στερηθείς κάτι που μπορεί να μη μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό (όπως δεκάδες τοξικοεξαρτημένες γυναίκες), η απειλή πως θα κατηγορηθείς/ διαπομπευτείς με όλες τις μορφές που η κυρίαρχη τοξική αρρενωπότητα μπορεί να φανταστεί, η απειλή ότι θα βλάψουν τα παιδιά σου ή τους στενούς σου ανθρώπους, η μέγγενη της οικονομικής ασφυξίας και του εγκλεισμού.

Με βάση αυτή τη νομοθετική πρόταση, η 21χρονη Ελένη Τοπαλούδη δε βιάστηκε, αν επιβεβαιωθούν οι ενδείξεις πως την απειλούσαν με βιντεοσκοπημένο προηγούμενο βιασμό της. Με αυτή την πρόταση τα ανήλικα πάμφτωχα αγόρια, θύματα trafficking, δεν βιάζονται. Με βάση αυτή τη νομοθετική πρόταση, το κράτος επανέρχεται με μια πρόταση που προσπαθεί να κλείσει το ρήγμα που άνοιξαν τα τελευταία χρόνια οι φωνές χιλιάδων γυναικών σε όλον τον κόσμο φωνάζοντας πως «όταν λέω όχι σημαίνει πως δε θέλω», και ότι η ίδια η παραβίαση αυτού του όχι συνιστά και τη μόνη προϋπόθεση για το αδίκημα του βιασμού.

Δε θα δεχτούμε τίποτα λιγότερο από αυτό: χωρίς ρητή συναίνεση είναι βιασμός. Αρκετά με την κοροϊδία της κυβέρνησης, που ακριβώς ένα χρόνο μετά την κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης όχι μόνο δεν έχει προχωρήσει σε καμία σημαντική νομοθετική αλλαγή προς αυτήν την κατεύθυνση αλλά έρχεται λίγο πριν την 8η Μαρτίου του 2019 με αυτή την εξοργιστική νομοθετική πρόταση.

Ας αφήσουν στην άκρη τα υποκριτικά καλέσματα για συμμετοχή στην Παγκόσμια Απεργία Γυναικών τα στελέχη και οι βουλεύτριες του Σύριζα και του Κιναλ. Τα σώματα των βιασμένων και δολοφονημένων αδερφών μας θα τους κλείσουν τον δρόμο – Καμία λιγότερη – Καμία Μόνη απέναντι σε κράτος, κυβέρνηση, μπάτσους και δικαστές!
Καμία Μόνη απέναντι στην Πατριαρχία.

Καλούμε τις φεμινιστικές, γυναικείες, queer, λοατκια+ συλλογικότητες και άτομα, το πολύμορφο εργατικό, φοιτητικό, αντιρατσιστικό, αντιφασιστικό, αντιπολεμικό, αντικαπιταλιστικό κίνημα σε συνέλευση προκειμένου να ξεδιπλώσουμε τις δράσεις μας ενάντια στην ψήφιση του γυναικοκτόνου άρθρου

Αυτή την Τετάρτη, 13 Μαρτίου, στις 8 το βράδυ στο αμφιθέατρο Γκίνη στο Πολυτεχνείο.

ΤΟ ΣΕΞ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ EINAI ΒΙΑΣΜΟΣ
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΝΑΙΝΕΙ – ΕΜΕΙΣ OΧΙ!

Καμιά Ανοχή
Sabbat – Burn the Rich not the Witch
Justice For Zak/Zackie