
«Τρεις επί τρία», του Παντελή Μπουκάλα
Το κείμενο αυτό είναι φιλικός χαιρετισμός, αποχαιρετισμός και σταθερό «καλώς ήλθατε κύριοι». Η πρώτη χειρονομία ήρθε από τον Ελύτη και τις τσουκνίδες του. Από τον…
Το κείμενο αυτό είναι φιλικός χαιρετισμός, αποχαιρετισμός και σταθερό «καλώς ήλθατε κύριοι». Η πρώτη χειρονομία ήρθε από τον Ελύτη και τις τσουκνίδες του. Από τον…
Σε αυτό το βιβλίο η βροχή έρχεται από κάτω. Και οι χορδές του Θανάση αρχίζουν να «σπάνε» με σεβασμό. Το παράθυρο που δεν κλείνει ποτέ,…
Τόσο μικρό, μα τόσο μεγάλο. Τόσο διακριτικό, μα τόσο θαρραλέο σαν εμβατήριο, σαν τραγούδι που ταξιδεύει μέσα από εκατομμύρια στόματα. Τόσο σιωπηλό, μα και τόσο…
Πρώτα ήταν η αστραπή. Την είδε ο νομπελίστας ποιητής. Την ακολούθησε αυτός που κύκλωσε την αφήγηση και έγραψε το φως της πάνω σε πέτρα. Την…
Ο Μπολάνιο μπαίνει σε ελληνικό καφενείο. Το φιλοπερίεργο βλέμμα του γρήγορα στέκεται στα πρόσωπα και γρήγορα προχωρά στα αντικείμενα. Λίγο πριν το μεσημεριανό φαγητό. Λίγες…
Η πίστη είναι το τελευταίο καταφύγιο της σκέψης κι ένα «αμήν!» η τελευταία γέφυρα του κόσμου. Και δεν είναι η ανάγκη σύνδεσης με τον Θεό,…
Κανείς δεν μας ρώτησε για το πρόσωπο. Το δικό μας. Των άλλων. Κανείς δεν μας ρώτησε για τα χέρια, τα πόδια, το σώμα. Το δικό…
Και θα δεις καθρέφτες να τρεμοπαίζουν. Μια φράση από το πουθενά, έτσι ξαφνικά, όπως τα καθημερινά ταξίδια δίχως πυξίδα. Εκεί που πατάς, πονάς. Το τσιμέντο,…
Ο άγριος και ο άγιος και το «ρ» που σφυρίζει, στριγκλίζει, ποτίζει την άχρονη διαίρεση (μας). Διαφορετικές πορείες, ίδιες θυσίες. Μα, πώς; Μα, ναι! Ένα…
Πόσο ποιητική είναι η σκέψη κι αν δεν επιβιώσει κανείς από πυρηνική έκρηξη; Καθόλου, ελάχιστα, απόλυτα. Αν τη φανταστείς, θα διαλέξεις το πρώτο. Αν τη…