Λογοτεχνία + Ποίηση

«Η καρδιά του σκότους», του Τζόζεφ Κόνραντ

«Δεν είχατε καμία δουλειά να έρθετε εδώ. Κανείς δεν σας κάλεσε, κανείς δεν σας θέλει και κανείς δεν θα σας ξεχάσει. Ναι, θα είστε αξιομνημόνευτοι…

«Τέκνο του Θεού», του Κόρμακ Μακάρθι

Το κοράκι δεν τίναξε από πάνω του το μαύρο. Δεν έκρωξε. Δεν αναζήτησε φωτεινές ρωγμές. Δεν πλησίασε ανοιχτά παράθυρα. Δεν πάτησε σε μαρμαρωμένες σοφίες. Δεν…

«Εφτά άδεια σπίτια», της Σαμάντα Σβέμπλιν

Πρώτα η εμφάνιση, μετά η οπτασία, μετά το φάντασμα και μετά το κενό. Βαθιά ανάσα να ξεκουραστούν τα μάτια. Συνέχεια. Πρώτα αυτό που βλέπεις και…

«Με ραμμένη φτέρνα», του Σπύρου Γιανναρά

Η πένα δυστρόπησε όταν είδε το λευκό χαρτί τακτοποιημένο πάνω στο γραφείο. Φυσικά και γνώριζε για τον πόνο των πραγμάτων. Ήξερε ότι ο συγγραφέας κάνει…

«Ο βασιλιάς», του Στσέπαν Τβάρντοχ

Το στέμμα του βασιλιά μπορεί να είναι βαρύ, να έχει αγκάθια και διαμάντια που τυφλώνουν τα μάτια και την ψυχή. Αυτός που το φορά στην…

«Αμερικάνικη αγωγή», του Μπεν Λέρνερ

Τα παιδιά θα μένουν πάντα παιδιά και η Αμερική θα θριαμβεύει, θα καταστρέφει και θα αυτοκαταστρέφεται! Αν δεν βρίσκεται σύνδεση μεταξύ των δύο παραδοχών, ας…

«Δυο χρόνια στην κόλαση», του Φώτη Θαλασσινού

Πάρε το «εγώ» σου από το χέρι και περπάτα την καθορισμένη, επιβεβλημένη, πορεία. Σε αυτήν δεν υπάρχουν τέρατα, μόνο εικόνες ψηφιακές που στις τρεις ψευδαισθήσεις…

«Αποδείξεις και θεωρίες», της Λουίζ Γκλικ

Η ποιητική δημιουργία, αυτό είναι το θέμα, αυτός είναι ο σκοπός, αυτή είναι η διαδρομή. Ξεκινάς με την αθώα απορία και καταλήγεις στην αθώα γνώση….

«Πες της», του Χρήστου Οικονόμου

Ξεκινάς την ανάγνωση, δηλαδή ανοίγεις την πόρτα και μπαίνεις. Είσαι σε διαμέρισμα, σε αποθήκη, σε χώρο εργασίας, φαντασίας, καρδιάς, δροσιάς, μελαγχολίας. Συνεχίζεις να διαβάζεις, δηλαδή…