Λογοτεχνία + Ποίηση

«Herscht 07769», του Λάζλο Κρασναχορκάι

Ο χρόνος δεν σταματά και η Ιστορία δεν ξέρει τι θα πει τελεία. Το κόμμα είναι η κοφτή ανάσα μας και τα εισαγωγικά ο άνθρωπος…

«Ο χρόνος είναι μάνα», του Όσιαν Βουόνγκ

Η πρώτη σελίδα και το χιόνι-σεντόνι που απλώνεται. Η τελευταία και ο ελάχιστος εαυτός που επιμένει. Και ο λόγος; Αυτός που γεννά ποιητές, γιους, κόρες,…

«Αυτο-κοινωνιο-παραμυθία», του Δημήτρη Καρακίτσου

Οι λέξεις δεν λυγίζουν και πώς να προσπεράσεις την αμετακίνητη παύλα; Αυτή η γραμμή που αιωρείται πάντα προβλημάτιζε τους ειδικούς και τους «ειδικούς». Περικλείει δευτερεύουσα…

«Τα αγάλματα του νερού», της Φλερ Γιέγκυ

Και θα δεις καθρέφτες να τρεμοπαίζουν. Μια φράση από το πουθενά, έτσι ξαφνικά, όπως τα καθημερινά ταξίδια δίχως πυξίδα. Εκεί που πατάς, πονάς. Το τσιμέντο,…

«Ο επίτιμος πρόξενος», του Γκράχαμ Γκρην

Ας ξεκινήσουμε με έναν δικό μας φανταστικό διάλογο. -Η φάρσα αυτή δεν εξελίχθηκε καλά. Μα, δεν υπήρξε τέτοια πρόθεση, να είναι φάρσα δηλαδή. Υπήρχαν πιστόλια,…

Το ασίγαστο πάθος για τα βιβλία – Μέρος Β’

Ερχόμαστε τώρα στο δεύτερο και τελευταίο μέρος του απολογισμού, -το ίδιο αταξινόμητο όπως και το πρώτο. Πλήθος  -και πάλι -λογοτεχνικών βιβλίων μαζί με κάποιες  θεωρητικές …

«Τελεία», του Αλέξανδρου Κάσση

Η τελεία είναι μια ψευδαίσθηση, μια βεβαιότητα του νου, μια γλυκόπικρη πλάνη που μας κρατά ζωντανούς, ενεργούς και δυνατούς (;) για το ένα και μοναδικό…

Το ασίγαστο πάθος για τα βιβλία

Το τελετουργικό επαναλαμβάνεται με τα βιβλία που διαβάσαμε, διαβάζουμε και  θα διαβάσουμε στο εγγύτερο  μέλλον. Σε αυτό το τεύχος εισχώρησαν δοκίμια τινά που διαβάζονται και…