Ο «ιερός» θεσμός της οικογένειας διαλύεται όταν οι ανθρώπινες σχέσεις αναλύονται εξαντλητικά. Η εξάντληση φτιάχνει το εύθραυστο δίχτυ ασφαλείας και η ζωή συνεχίζεται. Στο θέατρο ευτυχώς που υπάρχει ο Τόμας Μπέρνχαρντ για να μας θυμίζει ότι αν θέλουμε να μάθουμε το «γιατί» της πορείας μας αρκεί να κοιτάξουμε τον καθρέφτη. ΄Η να κάτσουμε σ’ ένα τραπέζι και να τα πούμε μεταξύ μας.
Η θεατρική παράσταση “Οι κάτω απ’ τ’ αστέρια” επιστρέφει στο θέατρο “Αλφα” (2η χρονιά). Βασισμένη σε κείμενο του Τηλέμαχου Τσαρδάκα, μας παρουσιάζει τον αγνό, μεγάλο, εφηβικό έρωτα της Μενίτας και του Νικολή. Οι πρωταγωνιστές μιλούν για την παράσταση, τους νέους θεατρικούς συγγραφείς, την υπόθεση Ζακ Κωστόπουλου, την αδυναμία να ζήσουμε όπως θέλουμε στην Ελλάδα.
Το έργο του Στρατή Μυριβήλη μεταφέρεται για πρώτη φορά στη σκηνή.
Η Πέγκυ Τρικαλιώτη πρωταγωνιστεί, για 2η σεζόν, στον “Καλό άνθρωπο του Σετσουάν”, του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Πραγματικά καθηλώνει με την ερμηνεία της. Μας μίλησε για…
Στην αδιάκοπη πάλη του ανθρώπου με τον εαυτό και τις οικονομικές/κοινωνικές συνθήκες, ο Νικορέστης Χανιωτάκης που υπογράφει τη σκηνοθεσία αναδεικνύει την ένταση και τη μόνιμα οριακή κατάσταση της Σεν Τε, της κεντρικής ηρωίδας. Σε αυτήν αντανακλούν οι υπόλοιποι που την περιβάλλουν, δηλαδή εξαπάτηση, η δουλοπρέπεια, η πονηριά, η φιλαργυρία.
Ο Αρης Μπινιάρης υπογράφει τη σκηνοθεσία σε τρεις θεατρικές παραστάσεις. Το “Ξύπνα Βασίλη” και το “Υψωμα 731” επαναλαμβάνονται, ενώ ο “Χορός της φωτιάς” ξεκινά φέτος την πορεία του. Μας μίλησε γι’ αυτές και τον ευχαριστούμε.
Στις 10 Ιουνίου 1944 μια γερμανική μονάδα των SS εισέβαλε στο χωριό Δίστομο και δολοφόνησε 228 χωρικούς. Oι δράστες και οι συνεργάτες τους δεν διώχθηκαν ποτέ, το ποσό των 28 εκατομμυρίων ευρώ δεν αποδόθηκε ποτέ. Μετά από σειρά παραστάσεων στην Γερμανία, η Αθήνα θα γίνει μάρτυρας αυτής της καλλιτεχνικής και πολιτικής παρέμβασης από την ομάδα Theaterprojekt Distomo.
Το Trajectory of an Idea είναι μια παράσταση σύγχρονου χορού που χρησιμοποιεί τεχνολογία ανίχνευσης κίνησης για να δημιουργήσει διάδραση μεταξύ κίνησης, μουσικής, και βίντεο.
Ακριβώς πενήντα χρόνια μετά από την πρώτη έκδοση του βιβλίου η παράσταση αναμοχλεύει τις σκληρές δοκιμασίες εξευτελισμού και βίας που υπέστη μέρος του λαού, πρακτική που ακόμα και σήμερα, έστω και ως αστείο, επιδοκιμάζεται από πολιτικούς και πολίτες.
Στην προκειμένη περίπτωση θέλουμε να αποτελέσουμε, τη φωνή της ιστορικής συνείδησης απέναντι σε όσους λένε ότι «ναι αλλά οι Έλληνες πρόσφυγες τότε ήταν κάτι διαφορετικό», κάτι που δεν ισχύει.