«Prima Materia», της Ράνιας Καραχάλιου
Πρώτα ήταν η αστραπή. Την είδε ο νομπελίστας ποιητής. Την ακολούθησε αυτός που κύκλωσε την αφήγηση και έγραψε το φως της πάνω σε πέτρα. Την…
ΤΕΧΝΕΣ
«Στον γιατρό ή το εβραϊκό πουλί», της Καταρίνα Φόλκμερ
Η εξομολόγηση μας περιμένει, μας σώζει, μας λυτρώνει. Κάποια στιγμή. Κάποτε. Ίσως και ποτέ. Δεν έχουν όλοι το θάρρος να αναμετρηθούν με τον εαυτό και…
«Ένα για τον δρόμο», του Θεοδόση Μίχου
Το λαϊκό άσμα λέει: «βάλτε μου να πιω και ξαναβάλτε μου». Κάπου αλλού παίζει αυτό: «δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια, σβήνω στο ουίσκι τα…
Joker: Folie à Deux
Μια ταινία τόση όση το κοινό θα συρρέει καθώς, διαμέσου των δυο πλήρως αναγνωρίσιμων και πετυχημένων προσωπικοτήτων (του Phoenix και της Lady Gaga), απορροφάται στο αφήγημά της για να αφήσει λεφτά στα ταμεία και να δεχτεί ιδεολογία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του: ταινία πανέτοιμη, δηλαδή, για εθνική κατανάλωση.
«Ο ανυπόφορος γκάουτσο», του Ρομπέρτο Μπολάνιο
Ο Μπολάνιο μπαίνει σε ελληνικό καφενείο. Το φιλοπερίεργο βλέμμα του γρήγορα στέκεται στα πρόσωπα και γρήγορα προχωρά στα αντικείμενα. Λίγο πριν το μεσημεριανό φαγητό. Λίγες…
«40 εμπύρετα όνειρα», της Αγγελικής Πεχλιβάνη
Τα ποιήματα αυτά διαβάστηκαν το καλοκαίρι. Μεγάλο το ρίσκο. Ποιος διαβάζει ποιήματα εν μέσω θέρους, τότε που τα λευκά παιδιά καίγονται και στην αρμύρα προσπαθούν…
«Ραγισμένοι», της Αλαϊδε Βεντούρα Μεδίνα
Θα έπρεπε να μας το λένε από την πρώτη μέρα. «Κάποτε θα ραγίσεις και θα παλέψεις με όλη σου τη δύναμη για να μη σπάσεις»….
«Η φωνή στα χέρια της», της Ντορίνας Παπαλιού
Ποτέ δεν αναρωτηθήκαμε πώς γεννήθηκε το παρελθόν, η αρχή των πάντων. Προσπεράστε τους θεούς και τις συμπαντικές εκρήξεις και μείνετε στον απόηχο, στον ήχο τον…
Προς υπεράσπιση του Kusturica (ή του σινεμά ή του ανθρώπου ή της ζωής)
Το σινεμά του Kusturica τίθεται στην υπηρεσία μιας ηθικής ιδέας: της παναθρώπινης ανάγκης για ζωή. Με αυτή του την «εμμονή», φτάνει το κινηματογραφικό μέσο σε πικ δραστηριότητας και ενεργητικότητας σαν καράβι μεθυσμένο που και οι ναύτες και οι ξέμπαρκοι τραγουδούν αγκαλιασμένοι ασυστόλως ανάμεσα σε ρεσάλτα και ανταρσίες. Κι αυτό το πρόταγμα, γιατί πρόταγμα είναι, το διαλαλεί και το προσπαθεί μέχρι τέλους. Πολιτική πράξη, αξεπέραστη.
«Αθροισμα», της Κατερίνας Κατράκη
Κάποιες φορές η ποίηση μοιάζει με τον κύβο του Ρούμπικ. Οι πολύχρωμες επιφάνειες μετακινούνται ταχύτατα και δίνουν την ομοιομορφία που απαιτεί το παιχνίδι-πρόκληση. Δύσκολο αυτό….
- Ισραηλινή κατοχή: «Οι Παλαιστίνιοι απέρριψαν προτάσεις για ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος»
- Μάνος Δανέζης: «Ζούμε σ’ ένα matrix…η ανατροπή είναι ζήτημα χρόνου»
- Αρθούρος Ρεμπώ: «Ν’ αδράξω την αλήθεια μέσα σε μια ψυχή και σ’ ένα σώμα»
- «Στον γιατρό ή το εβραϊκό πουλί», της Καταρίνα Φόλκμερ
- Γκυστάβ Κουρμπέ, ο ζωγράφος της παρισινής κομμούνας