«Σκάστε αλλιώς είστε φασίστες» όσοι δεν πανηγυρίζετε με την εκλογή Μακρόν

Για κάποιον λόγο οι πανηγυρισμοί για την εκλογή Μακρόν στη Γαλλία ήταν πολύ πιο θερμοί στην Ελλάδα. Και όχι απλώς πιο θερμοί αλλά και πιθανότατα και πιο φανατικοί. Σε σημείο που δεν επιτρέπεται καν αντίλογος ή διαφορετική σκέψη ή προσέγγιση.

Ή τουλάχιστον κάπως έτσι αντιλαμβάνεται την κατάσταση ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης, ο οποίος με ανάρτησή του στο twitter εξέφρασε την έντονη αγανάκτησή του προς την ΕΡΤ και τον Λάμπη Ταγματάρχη, επειδή κάποιος (πιθανότατα δημοσιογράφος της ΕΡΤ φανταζόμαστε, καθώς θεωρούμε -χωρίς ν’ αποκλείεται να κάνουμε λάθος- ότι θα ήταν πιο δύσκολο να εγκαλείται ο κ. Ταγματάρχης για τους καλεσμένους των εκπομπών) να εκφράσει την άποψη ότι «μεταξύ 2 πολύ κακών υποψηφίων επικράτησε ο εκπρόσωπος των τραπεζών». Κατά την  άποψη του κ. Θεοδωράκη, πρόκειται για απαράδεκτη άποψη, και σπεύδει να χαρακτηρίσει αυτόν που την διατύπωσε «φασίστα ή ανόητο».

Προφανώς από το μυαλό του δεν περνά καθόλου το ενδεχόμενο να διαφωνεί κάποιος με την άποψη ότι είναι «ευτυχία» η εκλογή Μακρόν για τη Γαλλία και την Ευρώπη. Μια άποψη που στοιχειοθετείται από το ίδιο το πρόγραμμα Μακρόν το οποίο σηματοδοτεί τον απόλυτο κόλαφο για τα εργασιακά δικαιώματα και υπό την έννοια αυτή και υπό όρους μπορεί κάλλιστα ν’ ανοίξει και τις πύλες της λεωφόρου ταχείας κυκλοφορίας προς τις πολιτικές της Λε Πεν. Για τον κ. Θεοδωράκη και τους ομοϊδεάτες του (ασχέτως κόμματος), η πίστη Μακρόν στην ανταγωνιστικότητα, στην ελεύθερη οικονομία, στο ελεύθερο των επιχειρήσεων και όλα τα συναφή, αποτελεί προφανώς θεάρεστο έργο χωρίς να συνειδητοποιεί την βαρβαρότητά του και το πώς αυτό λειτουργεί στις ζωές των ανθρώπων.

Όλοι αυτοί αλήθεια που φλυαρούν ανέξοδα με δείκτες, αριθμούς, ορολογίες και ευφυολογήματα, επιλέγουν να αγνοούν ότι πρόκειται για ζωές ανθρώπων και λαών που έχουν πλήρως καταστραφεί. Αλήθεια τι ενόχλησε τον κ. Θεοδωράκη; Η μη αποδοχή του κ. Μακρόν ως «τέλειας λύσης» για τη Γαλλία, τον λαό της και τον κάθε λαό; Η μη αποδοχή ενός ανθρώπου που είναι ένθερμος θιασώτης της γερμανικής πολιτικής οπτικής για την ΕΕ, υπέρμαχος της αυστηρής εφαρμογής του συμφώνου σταθερότητας λέγοντας ότι θα κάνει τη Γαλλία να το πετύχει (υποθέτουμε οι Γάλλοι εργαζόμενοι θα έχουν άλλη άποψη) και, όπως πολλοί είπαν, ήταν από τους ανθρώπους που «έβαλαν πλάτη» για να υπάρξει ο «συμβιβασμός» του καλοκαιριού του 2015, δηλαδή το ξεπούλημα του δημοψηφίσματος και της γνώμης της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού; Ενός ανθρώπου που τάσσεται ανοιχτά υπέρ των επιχειρήσεων με οποιοδήποτε κόστος; (μείωση της φορολογίας τους, περαιτέρω διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων κ.ο.κ.)

Είναι ο ίδιος άνθρωπος που «θυμήθηκε» το ελληνικό χρέος και δήλωσε έτοιμος να ηγηθεί της προσπάθειας να απομειωθεί, τα τελευταία 24ωρα προ της δεύτερης κάλπης των προεδρικών, προσπαθώντας να κερδίσει ψήφους από τους επιφυλακτικούς Γάλλους ψηφοφόρους που αναλογίζονταν τι μπορεί να σημαίνει η προσήλωσή του στο σύμφωνο σταθερότητας όταν το γαλλικό χρέος βρίσκεται σχεδόν στο 97% του ΑΕΠ. Το πώς θα συνδυάσει το σεβασμό του συμφώνου, τη λατρεία για τη γερμανική πολιτική με την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, είναι κάτι που θα δούμε στην πορεία.

Τι ενόχλησε τον κ. Θεοδωράκη; Το ότι χαρακτηρίστηκε ο κ. Μακρόν εκπρόσωπος των τραπεζών; Γιατί δεν είναι τραπεζίτης; Αυτό δεν «πούλησε» προεκλογικά; Το ότι ένας τόσο επιτυχημένος τραπεζίτης; Που δεν είναι «παραδοσιακός πολιτικός»; Δεν ενόχλησε τον κ. Μακρόν και ενοχλεί τον κ. Θεοδωράκη;

Και τέλος, γιατί ακριβώς απευθύνεται στον Λ. Ταγματάρχη ο Σταύρος Θεοδωράκης; Για να «τραβήξει το αυτί» στον όποιον διατύπωσε τη συγκεκριμένη άποψη από τη συχνότητα της ΕΡΤ; Μήπως για ακόμη σκληρότερα μέτρα σε βάρος του «δράστη» αν αυτός είναι εργαζόμενος; Τι ακριβώς ζητά ο κ. Θεοδωράκης; Χωρίς καμία απολύτως διάθεση υπεράσπισης της «γραμμής» που ακολουθεί η ΕΡΤ απαξιώνοντας, και από την πλευρά της, κάθε έννοια ενημέρωσης, δεν μπορεί κανείς να μην επισημάνει την απόλυτη ειδησεογραφική ομοιομορφία και ομοφωνία των ιδιωτικών ΜΜΕ σε σειρά θεμάτων, (και του ζητήματος Μακρόν). Φαίνεται, όμως, ότι ακόμη και σε αυτό το «μονομπλοκ» προπαγάνδας, γιατί ενημέρωση δεν το λες, υπάρχει πρόβλημα αν μια φωνή «ξεστρατίσει» λίγο.

Και έρχεται ο κ. Θεοδωράκης, που γνωρίζει και από δημοσιογραφία και εικάζουμε πολύ θα ήθελε να είναι στη θέση του κ. Μακρόν καθώς και αυτός «ούτε δεξιά ούτε αριστερά είναι», να «κουνήσει το δάκτυλο» και να διατυπώσει και έμμεση απειλή. Και ενώ χαρακτηρίζει κάποιον για τη διαφορετική του άποψη (που πάντως εύκολα υποστηρίζεται από σειρά στοιχείων) «φασίστα ή ανόητο», ταυτόχρονα θεωρεί ότι αυτό που κάνει αποτυπώνει «ελευθερία» και ο ίδιος είναι «υπερασπιστής της»!