Με VIC, Thrax Punks, ΜΙΝΕΡΒΑ και Electric Feat, τσιτώνουμε τα ηχεία και τις αισθήσεις μας για να πάει το φετινό ιδιαίτερο καλοκαίρι όσο γίνεται καλύτερα. Αυτή είναι μια πρώτη ενότητα τέτοιων δίσκων (θα ακολουθήσουν και άλλες σε επόμενη φάση) που είναι έλλειμμα να μην ακουστούν από το κοινό.
Σε αυτή τη στήλη έρχονται αρκετοί δίσκοι της εγχώριας παραγωγής. Έτσι λοιπόν αυτή τη φορά ξεχώρισαν 3 νέοι και ένας λιγότερο νέος δίσκος που συναποτελούν τη νέα πρόταση ακρόασης Disk lab…
Η Melting Records είναι ένα ανεξάρτητο label με έδρα την Αθήνα που προωθεί τη ευρύτερη hip hop κουλτούρα και παραγωγές που κινούνται στο χώρο του downtempo και του triphop.
Μετά τη προηγούμενη τριπλή ηλεκτρονική πρόταση, εν μέσω της καραντίνας, η στήλη επανέρχεται με ακόμη τρεις δίσκους αιθέριας ροκ , όπως είναι το άλμπουμ των Kenny Freq “OST 17-18 the Hall”, electro-rock διάστασης του “Outside Forever” (συμβολικός τίτλος στη περίπτωση μας) του Vagina Lips και των post αναζητήσεων των Neon με το δυστυχώς τελευταίο τους άλμπουμ “Riverbank”.
Η μουσική μπορεί να βοηθήσει και να κάνει όσο γίνεται καλύτερη τη διαβίωση μας σε αυτή τη περίοδο. Αποκτά εκ των πραγμάτων πιο ισχυρό λόγο ύπαρξης, όπως και άλλες τέχνες φυσικά. Για αυτό το λόγο και το disc lab προτείνει αυτή τη φορά 3 προτάσεις ηλεκτρονικής μουσικής από το τρέχω κατάλογο της Inner Ear, τρεις παραγωγές που μπορούν να λειτουργήσουν θεραπευτικά σε αυτή τη περίοδο και όχι μόνο…
Οι Deaf Radio είχαν απασχολήσει ετούτη τη στήλη με το ντεμπούτο τους Alarm του 2017. Η εκτίμηση για το χαρακτήρα του γκρουπ και του πρώτου…
Οι ΚΡΑΑΚ με το ντεμπούτο τους μας δίνουν ένα πολύ δυνατό δίσκο που ακούγοντας τον κατανοείς ότι οι τέσσερις μουσικοί κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του συνέθεσαν το εκρηκτικά ακουστικό χαρακτήρα τους με βαθύτερες σκέψεις (σαν και αυτές που είναι κρυμμένες στο χώμα της σελήνης όπως λέει και το τραγούδι….) και μουσικές αισθητικές από μια πλειάδα ρευμάτων που διασχίζουν το σώμα της ροκ.
Η Inner Ear μας έχει συνηθίσει σε κυκλοφορίες, που για να υποστηριχτούν, χρειάζονται τόλμη και ανοιχτό πνευματικό και μουσικό ορίζοντα. Μια δισκογραφική ετικέτα που δεν διστάζει, το αντίθετο είναι σαν να επιδιώκει, να αναδεικνύει σχήματα και παραγωγές που επιχειρούν στον ένα ή στον άλλο βαθμό και σε επίπεδο επιτυχίας, να πειραματιστούν να δοκιμάσουν όρια, συμβάσεις, επιρροές και προσανατολισμούς. Για αυτό είναι και μια από τις αγαπημένες ετικέτες αυτής εδώ της στήλης. Αυτή τη φορά έχουμε τρεις διαφορετικούς δίσκους που κινούνται σε αυτό το πνεύμα.
Σε αυτή τη νέα του δουλειά, που περιλαμβάνει 10 οργανικές συνθέσεις, ο Μπάμπης Παπαδόπουλος ανανεώνει τα εκφραστικά του μέσα και καταθέτει μια σύνθεση κομματιών όπου το βαθιά λυρικό στοιχείο προηγείται ή έπεται κατά περίπτωση από το πειραματισμό. Η μελέτη και το σκάλισμα στοιχείων της ελληνικής μουσικής συνοδεύονται από μια ορχηστρική, αλλά και κινηματογραφική αισθητική..
Ορισμένοι πιστεύουν ότι τα «ντιτζεικά» είναι κατά βάση μπητ και κόλπα επί των πλατό, κάποιοι μάλιστα έχουν ονομάσει αυτή τη τέχνη ως «μεταμουσική», ζούμε άλλωστε στην εποχή που όλα τα «μετά» είναι της μόδας. Πρόκειται για μέγα λάθος. Για να κάνεις κάτι τέτοιο επιτυχημένα ως παραγωγός χρειάζεται μελέτη, αφοσίωση και εκτεταμένη παιδεία, αλλά και για να επιλέξει κάποιος να δισκογραφήσει κάτι τέτοιο χρειάζονται αντίστοιχες αρετές. Η Mind The Wax είναι μια ετικέτα που αναδεικνύει εγχώριους «ήρωες» των πλατό.