Burning: ταινία που δεν μυρίζει τσιχλόφουσκα αλλά φλόγα
Είναι σκληρή στα νοήματα της. Είναι ξεκάθαρη. Δεν δικαιολογεί τίποτε. Κρίνει συμπεριφορές. Συμπεριφορές που είναι πασιφανείς σε κάθε μέρος του σύγχρονου κόσμου και της σύγχρονης κουλτούρας μας.
Burning
Ο κόσμος μας και ο μικρόκοσμός μας
Οι ξεχασμένοι άνθρωποι στη γωνιά του πραγματικού κοινωνικού κάδρου μετατρέπονται και μεταπλάθονται. Στο φιλμικό κάδρο, οι περιθωριοποιημένοι παραμένουν περιθωριοποιημένοι μα πλέον πρωταγωνιστές. Οι αθέατοι της κοινωνίας αναγνωρίζονται. Αποκτούν ταυτότητα. Και την ενεργητική δράση που τους την αρνούνται στην πραγματική ζωή, την κατοχυρώνουν διαμέσου της τέχνης.
- Αρθούρος Ρεμπώ: «Ν’ αδράξω την αλήθεια μέσα σε μια ψυχή και σ’ ένα σώμα»
- Εκδήλωση “50 χρόνια Περικλής Κοροβέσης: συγγραφέας, δημοσιογράφος ακτιβιστής”
- Ύαινες, γύπες και πρόσφυγες
- Το τέλος του αρχιβασανιστή της χούντας Θ. Θεοφιλογιαννάκου
- Τα έμφυλα στερεότυπα δεν έχουν θέση κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο