Ούτι + Μπαρούτι

Αλλά μην περιμένεις να γράψουν γι’ αυτά (το έψαξα, δεν γράφουν). Τα γυναικόπαιδα της Γάζας δεν υπάρχουν (το έψαξα σου λέω, δεν θα βρεις ούτε λέξη). Η Παλαιστίνη δεν υπάρχει, τελεία και παύλα. Δεν υπάρχει τίποτα, παρά μόνο η «ανοιχτή κοινωνίας» μας, που την ίδια στιγμή που δολοφονεί ή συναινεί στη δολοφονία, κάνει κήρυγμα εναντίον της βίας

Αν ο ένας πνεύμονας του Κακίση αναπνέει ποίηση, ο άλλος αναπνέει μουσική. Και δεν χρειάζεται πολύς κόπος για να το καταλάβεις αυτό. Δεν είναι μόνο οι στιγμές από τις δεκάδες συνεντεύξεις με πρόσωπα του τραγουδιού, απ’ τα μυριάδες ποιήματα, από τις όλο μαστοριά μεταφράσεις του. Η κάθε λέξη που υπογράφει αποπνέει μουσική

Συνάντησα τυχαία στο Κουκάκι τον Παντελή Θαλασσινό, έξω στο δρόμο. Του ζήτησα να γράψει σε μια κόλλα χαρτί έναν αγαπημένο στίχο από τραγούδι του. Συγκινήθηκα που διάλεξε «τον έκτο μήνα τον καλό», μνημονεύοντας έτσι τον στιχουργό Ηλία Κατσούλη

Στην εποχή του τέλους της δισκογραφίας, του τέλους της μουσικής κατ’ άλλους, ο ρόλος του μουσικόφιλου γίνεται πλέον ίδιος με εκείνον ενός σπηλαιολόγου. Ψάχνεις, ψάχνεις, στα τυφλά, χωρίς σταθερές και ονόματα, χωρίς φανάρια και διαβάσεις, κι αν είσαι τυχερός βρίσκεις ένα δρομάκι προς τα έξω

Ο χρόνος έκδοσης του δίσκου κι όλο το περιεχόμενό του συμβολίζει στα μάτια μου το όμορφο, τρυφερό, μα και οριστικό τέλος αυτού που καταλάβαμε και υμνήσαμε ως έντεχνο τραγούδι. Μέσα στο «χρώμα της μνήμης» περικλείονται τα δύο πρωταρχικά στοιχεία που μας ώθησαν να το αγαπήσουμε: η ποίηση και η μελωδία

Είναι ο Καρράς ο κουμπάρος του, είναι πώς λέμε της Πάολας θα γίνει, είναι ο Ρέμος, ο Παντελίδης, ο Οικονομόπουλος, οι άνθρωποι της μουσικής για το νέο δήμαρχο Βολου. Είναι άραγε η κοινωνία μας κάτι διαφορετικό από την Πάολα που βγαίνει στην πίστα, αλαλάζοντας «της πουτάνας γίνεται!!!»;

Δεν ψηφίζω στην Αθήνα κι ούτε θα ψηφίσω το κόμμα του. Αλλά δεν μπορώ παρά να παρατηρήσω πως τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται εναντίον του είναι ενδεικτικά της ιδεολογικής χλαπάτσας στην οποία κολυμπάνε πολλοί…

Δύο στάσεις, ένα πρόσωπο, καθόλου τσίπα. Κοροϊδία παντού…

Με τις υπογραφές των πάνω από εκατό ιδρυτικών μελών του, το ιστορικό σωματείο, Σύλλογος Φίλων Ελληνικής Μουσικής, αναλαμβάνει εκ νέου δράση.